Latijns-Amerika

2006 - Jaar van verkiezingen

Voor Latijns-Amerika was 2006 het jaar van de presidentsverkiezingen. Over het hele continent werden presidenten gekozen of herkozen. Een overzichtje:

• De verkiezingen in Chili vonden nog net in 2005 plaats, maar door de inauguratie in 2006 rekenen we deze voor het gemak ook maar mee. Michelle Bachelet werd gekozen tot president in de tweede ronde waarin ze Sebastían Piñera wist te verslaan. Bachelet is de eerste vrouwelijke president van het land en stelde een ministersploeg samen met evenveel mannen als vrouwen.
• Evo Morales, de nieuwe president van Bolivia, werd eveneens in 2005 gekozen en in 2006 beëdigd. Morales is de eerste president van Indiaanse komaf en wist zijn populariteit op te bouwen als leider van de cocaleros, de coca-boeren. Morales wordt door veel mensen in de as Castro-Chávez geplaatst en het is geen geheim dat hij goed bevriend is met beiden. Toch lijkt zijn koers minder radicaal dan waar vooral de Verenigde Staten bevreesd voor waren.
• En ook in Honduras mocht het volk eind 2005 naar de stembus en kreeg het land in 2006 een nieuwe president. Manuel Zelaya wist namens de liberale partij de verkiezingen te winnen van Porfirio Pepe Lobo. Zijn partij heeft echter niet de meerderheid in het congres waardoor zijn presidentsschap tot nu toe moeizaam verloopt.

Bachelet, Morales en Zelaya

• In Peru ging men wel in 2006 naar de stembus en gingen de verkiezingen in de tweede ronde tussen de nationalist Ollanta Humala en de ex-president Alan García. Vele Peruanen zagen het als een keuze tussen twee kwaden: Humala werd op één lijn gesteld met Chavez en Castro en had te maken met nogal radicale uitspraken van familieleden en Garcia stond vooral bekend als een van de meest desastreuze presidenten die het land gekend heeft. Alan García wist de tweede ronde te winnen en mag de komende jaren proberen om zijn vorige termijn te doen vergeten.
• Ook de Ecuadoranen mochten het afgelopen jaar naar de stembus om de elfde president in tien jaar tijd te kiezen. In de eerste ronde wist Ecuador's rijkste inwoner, Álvaro Noboa, de meeste stemmen te verzamelen, maar een tweede ronde was nodig. In deze tweede ronde was zijn tegenstander de linkse Econoom Rafael Correa. Verassend genoeg haalde Correa een ruime overwinning op zijn tegenstander waardoor hij zich de komende jaren president van Ecuador mag noemen.
• In Costa Rica wist eveneens een oud-president de verkiezingen te winnen. Óscar Arias, ook al president tussen 1985 en 1990 won de verkiezingen met een nipt verschil van zijn tegenstander Ottón Solís Fallas. Naast oud-president is Arias ook de winnaar van de nobelprijs voor de vrede in 1987.

Garcia, Correa en Arias

• In Colombia kende Álvaro Uribe weinig serieuze tegenstand die hem een tweede ambtstermijn konden ontnemen. Dit gebeurde dan ook niet en al in de eerste ronde wist hij een absolute meerderheid van de stemmen te halen. Uribe is een van de laatst overgebleven 'rechtse' presidenten op het continent.
• Ook in Venezuela was de kans op een nieuwe president nihil. Hugo Chávez is ook de komende zes jaar president van het land. De oppositie had een gemeenschappelijke kandidaat naar voren geschoven maar ook dat mocht niet baten. Chávez droeg zijn overwinning op aan zijn vriend Castro en beloofde een 'uitbreiding van de revolutie'.
• In Brazilië liep de herverkiezing van Lula enig gevaar door de vele corruptieschandalen binnen zijn arbeiderspartij, maar uiteindelijk wist hij toch in de tweede ronde te winnen van zijn tegenstander Geraldo Alckmin. Lula werd op 1 januari officieel beëdigd en beloofde door te gaan met de armoedebestrijding en daarnaast beloofde hij het geweld in de grote steden aan te pakken.

Uribe, Chávez en Lula

• Nicaragua kende de spectaculaire terugkeer van Daniel Ortega als president. Van 1985 tot 1990 was hij al president en in 1996 en 2001 deed hij vergeefse pogingen om opnieuw gekozen te worden. Maar in 2006 is het wel gelukt: al in de eerste ronde wist hij genoeg stemmen te halen om gekozen te worden tot nieuwe president. Vanuit de Verenigde Staten werden de nodige waarschuwende woorden gesproken als Ortega gekozen zou worden. Waarschijnlijk heeft hij hier ten dele zijn overwinning aan te danken.
• En als laatste Mexico, die dit  jaar de prijs voor de meest roerige verkiezingen wist te veroveren. In de tweede ronde was het verschil tussen de conservatief Felipe Calderón en de socialist Lopez Obrador zo klein dat het hele circus van hertellingen, beschuldigingen van fraude, protesten en rechtzaken los kon barsten. Na enkele maanden werd Calderón uitgeroepen tot winnaar met een verschil van 0,58 procent. Lopez Obrador heeft zich hier echter nog steeds niet bij neer gelegd en heeft zichzelf ook maar gewoon uitgeroepen tot president. De inhuldiging van de echte president, Calderón, verliep erg rumoerig en de verwachting is dat hij een moeilijke ambtsperiode tegemoet gaat.

Ortega en Calderón

Geschreven door Bart - 2 januari 2007