Volgens de overlevering moest de man van Deolinda Correa tijdens de burgeroorlog opdraven om ook zijn steentje bij te dragen. Deolinda was echter bezorgd over de gezondheidstoestand van haar man en besloot hem achterna te reizen en hierbij hun pasgeboren zoontje mee te nemen. Maar de tocht was te zwaar voor Deolinda en van honger, uitputting en vooral uitdroging stierf ze en bleef ze achter op een kleine heuveltop. Toen enkele dagen later een paar enkele muilezeldrijvers voorbij kwamen bleek haar zoontje nog in leven en melk te drinken uit de borst van zijn dode moeder. En hiermee was een nieuw wonder en een nieuwe heilige (overigens niet erkend door de katholieke kerk) geboren en begonnen de eerste bedevaartstochten naar de plek waar dit wonder had plaatsgevonden.
Op een of andere manier hebben vooral de vrachtwagenchauffeurs het hele verhaal opgepikt en haar als heilige geadopteerd. Dit is ook de reden dat bij de kapelletjes langs de weg veel auto-onderdelen terug te vinden. Daarnaast worden de kapelletjes vooral gekenmerkt door een heleboel flessen water, die de weggebruikers hebben achter gelaten voor de van dorst omgekomen Difunta Correa. Dus als u door Argentinië rijdt en een hoop lege flessen langs de weg ziet liggen denk dan niet dat Argentijnen al hun afval zo maar uit hun autoraampje gooien, maar stop ook even en geeft Difunta zelf ook een fles drinken...