Nederland

Zuid-Amerika komt naar je toe!

Voor sommige Pollofito redacteuren dreigt het contact met Zuid-Amerika langzaam te verwateren. De economie schijnt weer te ‘boomen’ maar dat is nog niet tot elke bankrekening doorgedrongen. Toerisme in eigen land is een alternatief voor het drinken van Havana Club en de hele dag ‘chucha tu madre!’ roepen als het tegen zit.

Tegenover Amsterdam Centraal staat de Nicolaaskerk. Elke zondagmiddag om 13:00 is dat de Iglesia de San Nicolás en wordt er een Spaanse dienst verzorgd door een Colombiaanse priester. Ik had afgesproken om een keertje te komen kijken. Mijn collega William, beter bekent als ‘El Pavo’ (de kalkoen), was er nog niet dus ik probeerde mijn onwennigheid in een kerk te verbergen en nam plaats op één van de houten bankjes en bladerde een beetje door het boekje met liedjes die gezongen zouden worden. De kerk zat best wel vol en was een stuk minder grijs dan de laatste keer dat ik in Utrecht naar de kerk was gegaan. Veel families met kinderen allemaal netjes aangekleed. El padre was best wel grappig en ik vond het minder saai dan die kerk in Utrecht waar ik het net ook al over had. Het hoogtepunt van elke dienst is normaal gesproken het elkaar de vrede toewensen, “Que el paz estés contigo hermano!” Volgende keer ga ik tussen de mooie vrouwen zitten, dan komt de vredeswens rechter uit het hart. Maar het leukste werd dit keer toch bewaard voor het eind. Bij het verlaten van de kerk bleek dat buiten, op de trappen van de kerk, empanada-verkopers goede zaken deden, en dat voor €1,50. Ik nam een hap, sloot mijn ogen en ik was niet meer in Nederland... Lekker. Ik deed mijn jas dicht en nam afscheid van de kalkoen. Misschien moet ik toch vaker naar de kerk gaan.

Geschreven door Stijn - december 2006